Beluister de preek via Kerkomroep (tot zes maanden na de dienst)
Een belangrijke
voorwaarde om gelukkig te kunnen leven is dat er vrede is. We zien heel veel
plaatsen waar die vrede er niet is. We zien de consequenties ervan: mensen
slaan op de vlucht. Kinderen kunnen niet naar school. Huizen, winkels,
bedrijven en wegen worden kapotgeschoten, zodat er ook geen werk meer mogelijk
is. En de zwaksten zijn daarvan als eerste de dupe.
Maar het is niet
alleen maar een ver van ons bed show meer. De verschillende brandhaarden in de
wereld hebben ook hun invloed op de vrede bij ons. Mensen voelen zich bedreigd.
In hoeverre dat terecht is of niet is niet eens zo belangrijk. Waar het om gaat
is dat vrede niet meer vanzelfsprekend blijkt. Als het dat ooit was. Maar we
zijn eraan gewend geraakt. En nu raakt het gemis van vrede in de wereld onze
eigen vrede. Niet alleen door sympathisanten van Jihadstrijders die zelfs
vanuit ons land vertrekken, of door een priester die in elkaar wordt geslagen,
of de ruiten van een Koptische kerk in Amsterdam die worden ingegooid. Maar ook
door de vluchtelingenstromen die op gang komen richting Europa. Mensen die
elders een veilig heenkomen en een toekomst zoeken. Of dit de oplossing is, is
nog maar de vraag, maar je kunt ze het moeilijk kwalijk nemen.
We hebben een
keuze hoe we hiermee omgaan. Handelen we uit angst of zoeken we de vrede?