Tekst: Hooglied 3: 1-5 en Johannes 20: 1-18
Ook dit jaar
trok de uitvoering van The Passion veel publiek en veel kijkers. Het
lijdensverhaal van Jezus in een populair jasje werd zo ook dit jaar weer een
veelbesproken verhaal. Bij alle reacties merk je hoeveel moed en lef ervoor
nodig is om keuzen te maken in de verhaallijn, de vormgeving, de teksten en de
zangers. Dat toont ook aan hoe goed het is dat de makers die keuzen durven
maken. Er is veel gezegd over de acteerpresentaties, maar Dave Roelvink hoefde
in ieder geval niets te doen om een geloofwaardige Barabbas neer te zetten...
Deze Barabbas kwam
samen met de Jezusfiguur weer het podium op in een oranje gewaad. Zo word vanaf
de eerste edities Jezus als een terrorist neergezet. Dat beeld verwart ons nu.
Het was een helder beeld. Zou Jezus nu geleefd hebben, dan hadden de
machthebbers hem een terrorist genoemd. En dan hadden ze hem inderdaad een
oranje gewaad aangetrokken. Net zoals onze bondgenoten dat doen met vermeende
terroristen die ze naar Quantanamo Bay sturen. Jezus als vermeende terrorist:
het is een gewaagd beeld. Maar wel een eenduidig beeld.
Verwarrend beeld van Jezus
Dit jaar verwart
dat beeld van Jezus in oranje kleren. En ik weet niet of de makers zich dat
hebben gerealiseerd. Of dat ze het bewust zo hebben laten gebeuren. Want dit
jaar dringen andere beelden zich op van mensen in oranje kleren. Verschillende
westerlingen werden onthoofd door aanhangers van IS. Op een beestachtige manier
en op video vastgelegd. Zij hadden dezelfde oranje kleren aan. En dan waren er
nog die 21 Koptische Christenen, die op het strand in oranje kleren hetzelfde
lot tegemoet gingen.
Als we ook dit
jaar weer Jezus in oranje kleren zijn veroordeling tegemoet zien gaan in The
Passion,
