Tekst: Jeremia 29: 1,1-14 en Mattheüs 10: 34-42
Beluister deze preek via Kerkomroep (tot zes maanden na publicatie)
Als ouders
ervoor kiezen om hun kinderen het goede nieuws van Jezus door te vertellen, dan
is dat reden voor een feest. En als we dopen dan is dat een echt familiefeest.
Van trotse grootouders, en dankbare ouders, voor wie het krijgen van een kind
een hele nieuwe ervaring is. Dan is het best even slikken en fronsen als Jezus
dan zegt dat zijn goede boodschap geen vrede brengt, maar het zwaard, tussen
een man en zijn vader, tussen een dochter en haar moeder en tussen een
schoondochter en haar schoonmoeder; de vijanden van de mensen zijn hun eigen
huisgenoten. Wat is dat voor een familie?
Ik kijk even wat
verder dan onze eigen families, en zie zo'n familie terug in de voetbalfamilie,
de familie FIFA. Een familie die van iets dat een spelletje zou moeten zijn,
oorlog heeft gemaakt. Een oorlog waarbij de beet van Luis Suárez niets
voorstelt. Onder aanvoering van opa Sepp Blatter worden toernooien gekocht, en verkocht
aan landen die dat niet kunnen betalen; lijden miljoenen mensen in
sloppenwijken onder de gevolgen en onder het tekort aan voorzieningen dat ze al
hadden. De familie dringt zijn eigen wetten op aan de ontvangende landen, die
maar wat graag meeprofiteren. Maar gaat er zelf met de winst vandoor. Die
wetten staan soms haaks op de wetten van de ontvangende landen en worden in
sommige gevallen zelfs bewaakt door eigen FIFA-rechtbanken. Lekkere familie.
Hoeveel kun je door de vingers zien?