Vanmiddag met allerlei koorleden van Phonè, Excelsior en mijn eigen koor Laudate Dominum meegezongen op de seniorenmiddag t.g.v. de feestweek van Sprang 700. De dorpskern Sprang bestaat 700 jaar en dat willen ze weten ook. Een heuse feestweek met eigen vlaggen en tal van activiteiten voor jong en oud is opgezet. Zaterdag mocht ik de taptoe van Muziekvereniging Marijke presenteren en vanmiddag meezingen in een gelegenheidskoor met Brabantse meezingers: 'Brabant' van Guus Meeuwis, 'Het leven is goed in het Brabantse land' en 'Hé gaode mee' - ach, zo goed is m'n Braobants nou ook weer niet, al kom ik uit Brabant. Maar het zingt lekker mee. En het is leuk om te doen. Misschien niet eens zozeer om wat er gebeurt, maar dat het gebeurt. En dat men er prijs op stelt dat je meedoet. Van mijn leven had ik nog nooit een taptoe meegemaakt. Tot vorig jaar voor het eerst, toen Marijke me vroeg voor haar jubileumtaptoe. En kennelijk is dat zo goed bevallen dat ik het weer mocht doen dit jaar. Het is mooi om mensen zo enthousiast te zien organiseren en repeteren voor iets waar ze hun hart en ziel inleggen. En ook op de seniorenmiddag zie je mensen, toch 90 man, genieten van de Brabantse middag. En dan is het vaak van: 'Hé, dat is de dominee'. Mensen zijn verrast dat je dat doet. Ik ervaar het als een bijzondere manier om steun te verlenen aan het verenigingsleven, in een samenleving die al zo verschraalt. En dat ik dan dominee ben, ook als ik iets doe met muziek en theater dat nu eenmaal mijn hobby is; ach, ik ben het. Het levert mooie contacten op en blijde gezichten. Ik heb maar een mooi vak zo! Bovenstaande foto werd gemaakt ter illustratie hiervan. De fotografe vond het wel mooi om ze bij elkaar op de foto te zetten: de dirigent, de troubadour en de zingende dominee. Aangenaam!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten