Indrukwekkende reportage Nieuwsuur over geweld tegen christenen in Egypte

Sinds het geweld tussen het leger van Egypte en de Moslimsbroederschap zijn er vele kerken in brand gestoken. Ook winkels en andere instellingen van christenen moeten het ontgelden.

Nieuwsuur maakte er een indrukwekkende reportage over. Indrukwekkend omdat:
1. De journalisten zich niet laten verleiden tot al te makkelijke tegenstellingen (moslims-christenen) maar de christenen zelf aan het woord laten: "Dit is het werk van extremisten. Moslims en christenen zijn broeders."
2. De journalisten de moed hebben gehad om als eerste in Minya te gaan kijken, nog voordat het regime in Egypte er een volledig verzorgde reis voor westerse journalisten van heeft gemaakt, voor hun eigen gewin.
3. De journalisten de moed hadden om tegen de lauwheid van veel media in, dit wel onder de aandacht te brengen.
3. De christenen in de verwoeste kerk van Minya een lied zingen, dat wij in ons Liedboek voor de Kerken hebben staan als gezang 474:

1
God roept ons, broeders, tot de daad;
zijn werk wacht, treedt dan aan
en weest gereed om elke weg,
die Hij u wijst, te gaan.
Wij weten dat, wat komen mag,
toch hij slechts wint, die waagt,
en wie zichzelve geven wil
door 't donker vlammen draagt.

2
God roept, en in Hem is de kracht,
die onze zwakheid staalt.
Dit is de vreugd, dat Hij het doel
en onze vaart bepaalt.
Dat Hij ons over grenzen heen
laat zien het groot gezicht
van aller mensen broederschap
in 't ene, godlijk licht.

3
God roept, en wat de mensen scheidt
dat zij geen scheiding meer;
zijn liefde houde ons allen saâm
en samen met de Heer.
Want wat er in de wereld woed',
toch is het God die wint
en in een elk die Hem behoort
het nieuwe rijk begint.

Laten de beelden de teksten voor zich spreken.



U kunt een bemoediging sturen aan de christenen daar. Oud-medestudent van mij Willem-Jan de Wit werkt in Caïro en schreef vanmorgen op Facebook het volgende:

Zowel in Nieuwsuur als in het RD afgelopen vrijdag kwam ds. Sameh Ibrahim aan het woord, de predikant van één van de uitgebrande kerken in Minya. Mocht u een goede wens of bemoediging voor hem en zijn gemeente hebben, plaatst u deze dan (bij voorkeur in het Engels) als reactie op http://willemjdewit.com/2013/08/19/no-hate-was-being-preached-praying-in-a-burnt-church-minya-egypt/. Ik ken ds. Sameh Ibrahim goed en zal hem attenderen op nieuwe reacties.

P.S. (23/08) Inmiddels heeft Willem-Jan de Wit een blog geschreven over de inhoud van het lied dat de christenen in Minya zongen, en een suggestie gedaan voor een andere Nederlandse tekst op die melodie. Gezang 474 is inderdaad niet in het Nieuwe Liedboek verschenen, en Willem-Jan legt de historische context uit. Voor zijn blog klik hier.