Vandaag een interessant artikel in Trouw. Het artikel gaat over de mate waarin 'ras' een rol speelt in de waardering van de plannen van president Obama voor een nieuw zorgstelsel. Achtergrond van het artikel zijn statistieken die verband leggen tussen tussen de hoeveelheid sociale voorzieningen in een land en de mate waarin de bevolking uit duidelijk onderscheiden groepen bestaat. Het artikel zegt: "Als iedereen gemakkelijk familie van elkaar zou kunnen zijn, zo is het idee, heeft elk er vrede mee belasting te betalen die misschien een ander ten goede komt."
Ik vind het heel interessant om dat familie-idee eens in te brengen in de visie op de Nederlandse samenleving. Familie als hoeksteen van de samenleving. Maar dan niet conservatief bedoeld, maar progressief. Het feit dat wij allemaal met elkaar verbonden zijn in één samenleving als één 'familie' zou moeten maken dat we samen de schouders zetten onder een nieuw stabiel huishoudboekje. Rijken en armen, ondernemers en gepensioneerden, iedereen. En dat we dus niet steeds denken in 'ze nemen me mijn geld af' maar ook dat er geen ambulancebroeders meer in elkaar geslagen worden, die ons verzorgen en dat we ons zelf voor die zorg inzetten; dat we niet de regering verwijten banken te steunen, omdat het om ons geld gaat, enz. enz. Ik vond dit een interessante gedachte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten