Een nieuwe lente, een nieuw gebed? Eerste gedachten bij biddag 2013

Op woensdag 13 maart is het Biddag voor Gewas en Arbeid. Een oude protestantse traditie van het platteland, waar aan het begin van het nieuwe seizoen, voordat de boeren het land op gingen, werd gebeden voor de oogst en het werk. En zo werd er ook in november gedankt voor de oogst en het welslagen van het werk. Maar wat moeten we ermee in 2013? Waarom zouden we bidden voor gewas en arbeid? En waarom zou je daarvoor naar de kerk gaan?

Ik denk dat de vraag begint bij het moment van de biddag. Voor onze moderne beleving komt de biddag ineens op in onze kalender op een onverwacht moment: o ja, biddag. Er is voor ons geen natuurlijke band meer tussen ons werk en de datum van Biddag, zoals die er wel was voor de boeren. Voor hen was het een startsein, voor ons een onderbreking van het werk dat toch wel doorgaat, ook al vriest het. En 'seizoenen' kennen we ook niet echt, hooguit 'boekjaren' of 'schooljaren'.

En toch, helemaal los van de natuur staan we niet. Gisteren brak na een ijskoude februari maand eindelijk de zon weer eens goed door. Als het maar even kon hebben veel mensen even de eerste warme zonnestralen meegepakt tussen het werk door of op hun vrije dag. Op Facebook wemelde het van de berichten daarover.  'Even lekker met de hond wezen wandelen in de Duinen.' 'GENIETEN!' En een enkele man vraagt zich af wanneer het weer rokjesdag is. Ook voor wie in zijn werk niet aan de seizoenen is gebonden voelt die eerste zon, met de crocussen uit de nog vrieskoude grond en de blauwe hemel boven zich, als een nieuw begin. De 'voorjaarsschoonmaak' zal ook wel uit de tijd van de Biddag stammen, en velen doen er allang niet meer aan, maar toch hebben velen het gevoel dat we wel een nieuw begin maken. De eerste terrastafeltjes staan al weer buiten, hoe voorbarig misschien ook, maar het is een teken: de lente komt!

En ook al verandert dat misschien niet wezenlijk ons werk, toch is dat ook een tijd om nieuwe plannen te maken. Vooruit te kijken. Niet alleen maar met de gordijnen dicht en de verwarming hoog de zomervakantie boeken, maar weer naar buiten gaan, alleen, samen of met kinderen en kleinkinderen. En als die belastingformulieren ook nog de deur uit zijn dan hebben we echt weer even onze handen vrij en komen we, ondanks dat alles gewoon doorging, toch uit een soort collectieve winterslaap.

Komen we dan al iets dichter bij de Biddag voor gewas en arbeid? Waar zou je voor willen bidden als het om werk gaat en plannen die je hebt? Wat doet het eerste lenteweer met jou en krijg je daar nieuwe energie van? Waar ga jij die voor gebruiken? En wat betekent God daarin voor jou? Het is tenslotte een BIDdag... Later meer. Wees vrij om te reageren! Ik zoek inspiratie voor de dienst van 13 maart. Om eerlijk te zijn: de eerste waarin ikzelf voorga. Ik zoek de band tussen ons geloof, waarin werk wel degelijk ook een plek heeft, en deze specifieke viering midden in maart om daar biddend bij stil te staan. Ora et labora was het motto in oude kloosters; bid en werk... Maar hoe verhouden die twee zich tot elkaar? Bid je voor je werk? Of wat zouden we kunnen bidden? Ik ben benieuwd naar jouw ideeën!

De dienst wordt gehouden op woensdag 13 maart 2013, 19.30u in de Kerk aan de Haven, Grotestraat 121, Waalwijk.