Zondag voorgaan in Waalre. Lezing: wonderbare broodvermenigvuldiging of het wonder van de broden uit Marcus 6. We vieren ook Avondmaal.
De gemeente heeft besloten vanwege de dreiging van Mexicaanse griep het Avondmaal anders te vieren, gealarmeerd door een bericht van de GGD Amsterdam. Gemeenteleden krijgen een groter reepje brood van ca. 4cm aangereikt dat ze daarna dopen in een schaal of kelk met wijn. Ik ga het meemaken, en neem mijn ouderling erediensten mee om het te evalueren met het oog op mijn eigen gemeente.
Natuurlijk is belangrijk: hoe delen we veilig brood en wijn met elkaar en niet het Mexicaanse griepvirus? Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik hiermee in mijn maag zit. Ik betwijfel de redelijkheid van deze berichten en maatregelen en vraag me af hoe bang we elkaar hiermee juist maken en elkaar dus eigenlijk gaan mijden.
Als zoon van een arts neem ik hygiëne zeer serieus, maar dan moet het wel zinnig zijn. Navraag bij mensen die het kunnen weten leert dat het veel risicovoller is elkaar handen te geven dan met elkaar uit één beker te drinken. Overigens: hoe hygiënisch zijn we hierin tot nu toe geweest? Een beker afdoen met een papieren servetje en een slagje draaien is toch ook meer – vergeef me het beeld – een doekje voor het bloeden?
Mensen zijn, heel begrijpelijk, gefocust op de avondmaalsbeker, terwijl het risico veeleer zit in het contact met de handen en dus het dopen van brood met de handen in de wijn. Daarom zijn de broodreepjes langer in Waalre, waardoor het tot nog toen na twee keer niet is gebeurd dat iemand met zijn vingers in de wijn zat, maar zit het gevaar er niet in dat je met het bestrijden van een kleiner risico een groter risico inbrengt, vraag ik mezelf af?
Dat betekent dat als we echt iets zinnigs willen doen we beter allemaal onze handen kunnen wassen aan het begin van de dienst, als we echt iets willen doen. In ieder geval zal ik bij een uitbraak van het virus geen handen meer geven aan het eind van de dienst, niet om mijzelf, maar om alle mensen waar ik in de week erna op (zieken)bezoek ga. Dat lijkt me veel zinniger. En dan nog: moeten we dan ook deurknoppen gaan ontsmetten etc.etc. Hoe ver ga je? Je gaat toch ook naar de supermarkt en houdt daar het winkelwagentje vast en pakt spullen die door anderen in de schappen zijn gezet?
Gewoon onze handen goed blijven wassen en verder doorgaan met leven; wat meer kunnen we doen? We hebben het wel bij het Avondmaal over een maaltijd, over gemeenschap, communie. Daarom zijn aparte kleine bekertjes voor iedereen voor mij ook moeilijk. Is de essentie van het Avondmaal niet dat we niet vies van elkaar zijn…?
We zullen er niet aan ontkomen maatregelen te nemen, en dat is ook nodig gezien de ernst van de verwachte uitbraak. Maar we moeten ons daarbij realiseren dat we hierin meer naar gevoel dan naar rede handelen, en dus niet moeten doorslaan en daarmee de gemeenschap van mensen onder druk zetten. Ik ben benieuwd hoe de viering zondag mij bevalt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten