maandag 10 juni 2013

Van het paradijs naar de echte wereld - van iPhone naar Fairphone

Al jaren geniet ik van de appel in het paradijs. De iPhone is gewoon dé ideale telefoon. Ja, ik geniet van dat paradijs. Hij weet wat ik wil, en maakt het me heel gemakkelijk. Geen gedoe, werkt altijd. Je kunt er niet inkijken, om bijvoorbeeld de batterij eruit te halen als hij blijft hangen, maar dat doet hij dan ook nooit. Een iPhone vraagt om vertrouwen: geloof me nu maar, ik blijf werken en het jou makkelijk maken.

Maar daar gaat het nu mis tussen de iPhone en mij, in dat vertrouwen. Want ik kan er inderdaad niet inkijken en er ook niet achter kijken. En wie van de appel eet, valt onherroepelijk uit het paradijs in de echte wereld, en ziet dat de belofte van de appel nep is. Zo ideaal is de wereld van mijn mobiele telefoon niet. Het is een dichtgeschroefd en -gelast systeem dat ik niet zie als ik gewoon meega in de stroom van mensen die achter de Apple's en Samsungs van deze wereld aanrennen. Het is een systeem van mensonwaardige arbeidsomstandigheden voor mensen in de metaalmijnen in Afrika, en voor mensen die in China telefoons produceren. Het is ook een systeem van verspilling: een kapotte batterij of een kapot onderdeel betekent een nieuwe telefoon, en dus weer een nieuwe gang door de mensonwaardige en bovendien milieuonvriendelijke productielijn.

Hoe verander je zo'n systeem? Ik hoor je denken: 'Niet'. Nee, de wereld verandert niet in één keer. Maar wel in stapjes, en als je bij jezelf begint. Een kleine groep mensen begon bij zichzelf en voor zichzelf: een eigen bedrijf dat een smartphone gaat maken op een zo'n eerlijk mogelijke manier. Om zo een klein begin te maken, en de grote bedrijven te inspireren om te volgen. Met mineralen uit conflictvrije gebieden. Met goede afspraken over arbeidsomstandigheden. Met doelen voor de lange termijn. Gewoon omdat het kan.

Ik doe mee. Vanmiddag heb ik een Fairphone besteld. Als in oktober de telefoon geleverd wordt leg ik mijn iPhone aan de kant. Het zal even wennen zijn. Het paradijs is mooi. Maar ik leef liever in de realiteit. Daar kunnen we echt iets veranderen en de wereld mooier maken. 

Ik kan natuurlijk mijn telefoon ook helemaal weg doen, maar dan negeer ik dat voor mij en voor vele anderen die telefoon onmisbaar is geworden. Nee, niet omdat ik verslaafd ben, gewoon omdat het een deel van mijn leven is uit gaan maken in de manier waarop ik communiceer, zoals dat voor heel veel mensen ook zo is. Vrome praatjes vullen geen gaatjes. Ik wil met beide benen in deze wereld staan, omdat deze wereld door God is geschapen - en niet door Apple - en Hij zag dat het goed was. En waar de wereld vervallen is in een mensonwaardig en milieuonvriendelijk systeem, moeten we niet kijken naar wat we niet kunnen, maar naar wat we wèl kunnen. 

En dan gaat de wereld weer een beetje meer lijken op het Paradijs zoals het bedoeld was. En inspireren we anderen om daaraan mee te bouwen.

1 opmerking:

  1. Ik heb nog nooit iets gehoord van slecht arbeidsomstandigheden specifiek voor apple. Bronnen?

    BeantwoordenVerwijderen